มีหนึ่งคนร้อง แต่อีกคนไม่รู้เลย
ใส่ใจสักนิด ไม่ใช่ทำเป็นเฉยเมย
ใจมันเริ่มน้อย น้อยใจทุกครั้ง ทุกวัน
แต่เธอไม่เคยสนใจ
มีหนึ่งคนร้อง แต่อีกคนไม่รู้เลย
ใส่ใจสักนิด ไม่ใช่ทำเป็นเฉยเมย
ใจมันเริ่มน้อย น้อยใจทุกครั้ง ทุกวัน
ตัวเธอจะรู้บ้างไหม
เงยหน้ามองฟ้าไม่ให้น้ำตาหยด
คงเป็นเพราะใจที่มันรักเธอหมด
ความเจ็บที่เดียวดาย ที่เธอไม่เคยรู้
เพียงแค่พยายาม ไม่พูดไปแม้ทรมาน
ในใจฉันตอนนี้ก็มีแต่คำถาม
เคยรักกันบ้างไหมที่ผ่านมาเนิ่นนาน
เพราะที่เธอทำ รู้บ้างไหมว่าฉันจำ
ทุกๆ ครั้งที่เธอตอกย้ำ
ยังสำคัญอยู่ไหม ยังรักกันหรือเปล่า
แต่สิ่งที่เธอทำ เหมือนคนไม่รู้เรื่องราว
แค่อยากจะถาม ให้เธอทบทวน
แค่นี้คงไม่รบกวน หัวใจของเธอมากไป
มีหนึ่งคนร้อง แต่อีกคนไม่รู้เลย
ใส่ใจสักนิด ไม่ใช่ทำเป็นเฉยเมย
ใจมันเริ่มน้อย น้อยใจทุกครั้ง ทุกวัน
แต่เธอไม่เคยสนใจ
มีหนึ่งคนร้อง แต่อีกคนไม่รู้เลย
ใส่ใจสักนิด ไม่ใช่ทำเป็นเฉยเมย
ใจมันเริ่มน้อย น้อยใจทุกครั้ง ทุกวัน
ตัวเธอจะรู้บ้างไหม
คำเดิมๆ ที่เธอเคยใช้ ทำให้ฉันน้ำตารินไหล
เธอก็คงไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยจะรับรู้ฉันเป็นยังไง
ทรมาน บอกตรงๆ ว่าทรมาน
และถึงแม้ฉันพยายาม เธอก็คงทำได้แค่มองผ่าน
ในใจฉันตอนนี้ก็มีแต่คำถาม
เคยรักกันบ้างไหมที่ผ่านมาเนิ่นนาน
เพราะที่เธอทำ รู้บ้างไหมว่าฉันจำ
ทุกๆ ครั้งที่เธอตอกย้ำ
ยังสำคัญอยู่ไหม ยังรักกันหรือเปล่า
แต่สิ่งที่เธอทำ เหมือนคนไม่รู้เรื่องราว
แค่อยากจะถาม ให้เธอทบทวน
แค่นี้คงไม่รบกวน หัวใจของเธอมากไป
มีหนึ่งคนร้อง แต่อีกคนไม่รู้เลย
ใส่ใจสักนิด ไม่ใช่ทำเป็นเฉยเมย
ใจมันเริ่มน้อย น้อยใจทุกครั้ง ทุกวัน
แต่เธอไม่เคยสนใจ
มีหนึ่งคนร้อง แต่อีกคนไม่รู้เลย
ใส่ใจสักนิด ไม่ใช่ทำเป็นเฉยเมย
ใจมันเริ่มน้อย น้อยใจทุกครั้ง ทุกวัน
ตัวเธอจะรู้บ้างไหม